Kelly en ik

Ik maakte een jas.

Een anorak. Of meer precies, een parka. Want een anorak is waterdicht en heeft geen voorsluiting, die moet over het hoofd worden aangetrokken.

Deze jas is niet waterdicht. Ik gebruikte een donkerpaarse gabardine die ik in Parijs kocht en de voering is een Vlisco wax print. Ik kan hem natuurlijk nog bij de stomerij laten behandelen om hem wat meer waterafstotend te maken, maar een regenjas is het niet, dat kan het ook niet worden.

Het patroon is de Kelly Anorak van Closetcase Patterns. Ik kocht de rits, drukknopen en koordstoppers ook bij haar. Een beetje omslachtig misschien, een stapeltje fournituren uit Canada postorderen… maar de verzendkosten vielen mee, en zo had ik een samenhangend setje. (het patroon zelf kocht ik als download)

Het plaatsen van deze drukkers is wel een angstige aangelegenheid. Er moet een gaatje in de stof worden gemaakt om de drukker aan te brengen. Met een priem, maar in deze stof werkt dat niet best, de opzij geduwde draden in het weefsel trekken centimeters lange sporen. Dus moest ik met een scherp mesje een heel klein kruisje er in snijden…. yikes. Maar het is bijzonder goed gelukt.

Zoals bij alle gekochte patronen heb ik de schouder aan de achterkant iets verhoogd en ik heb de mouwen niet gevoerd, want die zijn niet érg ruim. Dat zag ik wat te laat, want het zou niet zo’n kunst zijn geweest om dat aan te passen… Hoe dan ook, dat is  alles dat ik er op aan kan merken. Wat een fijne jas.

 

Comments are closed.