1 augustus 2015:
slapstick
Gisteren reed ik heen en weer naar Colijnsplaat op de fiets. Een gevalletje van het combineren van het nuttige met het aangename: Er moest nog even iets naar een klant aldaar worden gebracht, het was mooi weer en de afstand is net leuk voor een zaterdagmiddagritje. Langs het fietspad stond een aanhanger met bouwmateriaal, waarvan een man lange planken aan het afstapelen was. En juist toen twee fietsers die ik net wilde gaan inhalen en ikzelf de man passeerden draaide hij zich mèt zo’n plank op zijn schouders om en moesten we alle drie acuut in de remmen, anders waren we van onze rijwielen geveegd. Ik heb de hele verdere rit zitten gniffelen omdat ik door die scene aan dit meesterwerk werd herinnerd.
Gelukkig dat het goed afgelopen is! Was toch wel schrikken, denk ik
Inderdaad!