De wol voor deze sokken kocht ik in Juni, in Finland. Finland is een soort van breiersparadijs: Er wordt gewoon breiwol (en goede) verkocht in de warenhuizen. Zoals vroeger bij ons in de Hema. *zucht*

Hoe dan ook, op advies van breivriendin Dirkje die in Finland woont kocht ik onder andere een bol sokkengaren “novita ticotico”. Dat noemt men in Finland een zomergaren! mailde Dirkje nog… maar voor Nederlandse begrippen maakt dit lekker warme sokken. En vriendin Tonja vroeg of ik eens sokken voor haar wilde breien, een dag nadat ik met de Finse wol een opzet had gemaakt. Natuurlijk wilde ik dat!

Ik nam het breiwerk mee in mijn tas. Naar de 3D filmvoorstelling van Pina, naar een filmavond bij Els thuis. De sok groeide tijdens twee uitzendingen van zomergasten, tijdens een aantal treinritjes goes-middelburg en een autorit naar Maastricht. De tweede sok werd een vakantiesok: Hij is tijdens de lange rit naar het lac des settons in de Bourgogne en daarvandaan naar de Middellandse Zee ontstaan. Gelukkig vindt Yep het geen bezwaar om op vakantie heel wat meer dan de helft van het autorijden te doen. Tijdens de lange, warme avonden voor de tent voltooide ik sok twee.

Ik wilde ze graag precies hetzelfde maken, maar een foutje in het kleurverloop van de bol besliste dat de tenen verschillend zijn. Eigenlijk wel leuker zo!

In deze sokken zit zon, en warmte, rust en muziek en mooie beelden, en veel goede gedachten aan Tonja. Zodat dit in meer opzichten warme sokken zijn.